Το Διοικητικό Συμβούλιο θα ήθελε να ευχαριστήσει από καρδιάς του συναδέλφους που συμμετείχαν στην εκδρομή που οργάνωσε ο Σύλλογος μας στο όμορφο νησί της Γαύδου καθώς και το μέλος μας την κ Σγουράκη Έφη η οποία επιμελήθηκε επιτυχώς την διεκπεραίωσης της.
Η αλήθεια είναι ότι ξαφνιαστήκαμε για το πόσο εύκολα ξεφύγαμε από τις υποχρεώσεις μας σε τούτο το όμορφο νησί. Δεν μπορούσαμε να θυμηθούμε τις εκκρεμότητες μας και τις ημερομηνίες λήξης των υποχρεώσεων μας, γιατί μας απασχολούσαν άλλα πράγματα εκεί…
Μας απασχολούσε η καυτή άμμος σαν τρέχαμε να βουτήξουμε στη δροσιά της θάλασσας όπως και η σκιά στο αλμυρίκι, ή το γλυκό αεράκι να φυσά στα μαλλιά μας.
Μας απασχολούσε να πειράξουμε ο ένας τον άλλον, να γελάσουμε, να θυμηθούμε τα παλιά.
Μας απασχόλησε η πορεία 4 χιλιομέτρων στο όμορφο μονοπάτι που οδηγούσε στην παραλία «Πύργος», αλλά ιδίως μας απασχόλησε η ασφαλή μετάβαση όλων μας τόσο στην πορεία όσο και στην κατάβαση του κάθετου γκρεμού της παραλίας. Μας αποζημίωσε η καταπληκτική θέα της περιοχής όταν γευόμασταν τα δροσερά νερά και το απόγεμα, λες και ήμασταν σε άλλες διαστάσεις, κουβαλούσαμε ψηλά τα πράγματα μας για να πάμε βαθύτερα που μας περίμενε η βάρκα και το καΐκι για την επιστροφή..
Μας απασχόλησαν οι σκάροι και τα ροφάκια που θα μας έβγαζε από τα βαθιά ο Δημήτρης για να τα γευτούμε εκείνα τα βράδια παρέα με την μπυρομαχία και την όμορφη μουσική.
Μας απασχόλησε ο κύριος Αργυρός που κουνούσε το μακρύ του ραβδί και αυτό μας έδειχνε που υπήρχε άργυρος για να αλειφτούμε μην και μας κάψει ο ήλιος.
Μας απασχόλησε η θέα του Φάρου στις γλυκιές εκείνες νύχτες που ευχαρίστως θα τις περνούσαμε ξαπλωμένοι στα μαλακά χώματα με το βλέμμα στο χιλιάστερο.
Μας απασχόλησε η αλληλοβοήθεια την στιγμή που τα αυτοκίνητα μας σήκωσαν τα καπό τους ψηλά, και οι ειδικοί αλλάζοντας τα πλαστικά στους υαλοκαθαριστήρες ξανάδιναν δύναμη στην μηχανή να ξαναπάρει μπροστά, εκεί που αλλάζοντας τα καλώδια φόρτισης η μπαταρία μας έκλεινε το μάτι, εκεί που αν κλειδώσεις τα πάντα μέσα σε ένα Audi, πάντα υπάρχει μια λύση..
Μας απασχόλησε η μάσα, η ξάπλα, η φράπα, η δροσιά, ο αέρας, η σκόνη, τα δέντρα, ο ήλιος, μας απασχόλησαν ακόμα τα γαλακτομπούρεκα, όμως ποτέ δεν μας απασχόλησαν οι υποχρεώσεις μας.
Ποτέ δεν μας απασχόλησε η σκληρή μας καθημερινότητα. Είδα το γέλιο, είδα το πείραγμα, - είδα κι ένα δάκρυ - μα δεν είδα έντυπα, Υπολογιστές και Τηλεόραση.
Είδα και στις επόμενες συναντήσεις μας, να είναι στην παρέα μας και όλοι όσοι συνάδελφοι δεν κατάφεραν να έρθουν, μαζί με τις οικογένειες τους, για να γίνουν οι νύχτες μας ακόμα πιο λευκές...